Gisteren een serie van vier werken gemaakt waar ik veel plezier aan heb beleefd en ook tevreden over ben. Iemand op Facebook, een amateur fotografe heeft er zelfs een foto van bewerkt en mij doorgestuurd. Ik vind het origineel wel beter…
Ik heb ook voor het eerst op groter papierformaat gewerkt, en het lijkt te lukken…
“Als ik ’s morgens naar de crèche vertrek, vraag ik mij af wat we nu weer gaan beleven…”
“En ’s avonds ben ik dan doodmoe van het spelen!”
“Gezellig thuis met papa naar Bumba en Tik-Tak kijken.”
“Cartouche die is ook altijd moe… van niets doen!”
“Badje gekregen en nog een laatste flesje gedronken.”
En op zondag gaan we lekker wandelen, o.a.naar de serre van papa, want ik kan al flink stappen!”
“Met mama in de eerste sneeuw.”
“Zotte papa!”
“Cartouche heeft weer geen zin om te spelen.”
“Papa is mijn dikke vriend!”
“En mama ook natuurlijk!”
“En ook Cartouche!”
In Overijse daar staat een huis dat een warme thuis is voor mens en dier!
Ik probeer Neurographica als een kunst vorm toe te passen, eerder dan een helingsproces, al doe het mij ook heel veel deugd om creatief bezig te zijn met kleur en vorm.
Dit is een keuze uit wat ik de afgelopen maanden geëxperimenteerd heb.
En af en toe volg ik ook nog een cursus. Hieronder een tekening van de familiemandala en in de volgende tekening heb ik het wild die in mezelf losgelaten…
